Verschenen in: Versteeg, D. R. (2008, 29 februari). Tender Nieuwsbrief, De Zaak: Aanbesteding afvalstort: geen luchtige aangelegenheid. SDU. https://portal.vindinkoopenaanbesteding.nl/doc/300030/
Op 9 mei jl. wees de Hoge Raad een arrest dat veel aspecten van het aanbestedingsrecht behandelt. Aansprakelijkheid bij overheidsaanbestedingen, wijziging van gunningscriteria, motivering van een voorgenomen gunningsbeslissing en heraanbesteding – door het brede scala aan onderwerpen een nadere bespreking waard.
Feitelijke gang van zaken
Het arrest heeft betrekking op een door de gemeente Rotterdam (de ‘gemeente’) uitgeschreven openbare aanbestedingsprocedure. Het betrof het in partijen storten van verontreinigde grond op de locatie van de (winnende) inschrijver. De Richtlijn Diensten was van toepassing evenals het UAR-EG 1991. De opdracht zou gegund worden aan de inschrijver met de economisch meest voordelige aanbieding.
Eén van de gunningscriteria was de kosten van het transport. Het transport zou voor rekening en risico van de opdrachtgever komen. Er was een richtprijs voor vervoer per as en voor vervoer per schip in het bestek aangegeven. De inschrijver moest – onder meer – aangegeven of de opdrachtgever de grond per as of per schip kon aanbieden.
Bouw- en reststoffen Friesland BV (‘BRF’) deed een inschrijving met een aanneemsom van ( 26.970.000,- (€ 12.238.452,42). Daarbij ging BRF ervan uit dat alle grond door de gemeente per schip zou worden aangeboden. Daarnaast werd nog één geldige aanbieding gedaan, door de combinatie VIA te Rotterdam (de ‘Combinatie’), welke een aanneemsom van ( 32.940.000,- (€ 14.947.520,31) kende. Nadat de gemeente BRF informeerde dat zij voornemens was om de opdracht aan de Combinatie te gunnen, maakte BFR hiertegen bezwaar. Op verzoek van BFR lichtte de gemeente toe dat ze bij de beoordeling van de transportkosten een verdeelsleutel gehanteerd had, waarbij werd uitgegaan van 85% van het transport per as en 15% van het transport per schip. Hierdoor werden de kosten van transport in de aanbieding van BRF dusdanig hoog dat de aanbieding van de Combinatie (alsnog) voordeliger was dan die van BRF. BRF meende echter dat de Gemeente met het hanteren van deze verdeelsleutel ten onrechte een nieuw gunningscriterium geïntroduceerd had. BRF was ervan uitgegaan dat ook 100% transport per schip mocht worden aangeboden, in welke situatie BRF de winnende inschrijving zou hebben gedaan.
BRF dagvaardde de gemeente en vorderde schadevergoeding. De gemeente stelde zich vervolgens – onder meer – op het standpunt dat de inschrijving van BRF ongeldig was. Zo zou BRF, hoewel ze daartoe in de gelegenheid was gesteld, niet hebben aangetoond dat zij voldeed aan de in het bestek gestelde geschiktheidseisen.
De rechtbank Rotterdam oordeelde dat het verweer, dat de inschrijving ongeldig zou zijn geweest, als zijnde tardief buiten beschouwing moest worden gelaten. Ten aanzien van de verdeelsleutel oordeelde de rechtbank dat gebruik was gemaakt van een gunningscriterium dat ten onrechte niet bekend was gemaakt. Dat de verdeelsleutel onrechtmatig een nader gunningscriterium had gebruikt. Ook oordeelde het Hof dat uit de gunning aan de Combinatie bleek dat het bestek van de gemeente kennelijk aan haar vraag voldeed en dat de gemeente de opdracht derhalve aan BRF had moeten gunnen. Tot slot overweegt het Hof dat recht op schadevergoeding niet alleen is voorbehouden…
Lees hier het originele artikel verder: 2009-De-Zaak-Aanbesteding-afvalstort-geen-luchtige-aangelegenheid-Tender-Nieuwsbrief-2008-6
Laat een reactie achter